هرچند كمى فرج تمنا كرديم

آقا ز سر خويش تو را وا كرديم

شرمنده ولى خلاصه تر ميگويم

با واژه ى انتظار بد تا كرديم

...

تو روخدا بيا... 

دلم می خواست می توانستم

" همه " ام را بده ام  تا

" همه " اش باشم ...!

تو ...

ساعت دوازده شب

سی و یک شهریوری

 و من

عقربه ای که تا می خواهد به تو برسد

به عقب می کشندش ...!

گفته بودی ...

عاقبت یک روز می بینی مرا

این قراره نصفه نیمه

بی قرارم کرده است ...!

چگونه باور کنم ...!

محبت را ، عشق را ،  دوست داشتن را 

که همان لحظه ای که حس میکردم

او را پیدا کرده ام

تنها ترین بودم ...

بهار هم رفت ...

تابستان یعنی

آشتی دوباره تو با طبیعت

مگر سر جنگ داری بانو

هر سال با " تیر " می آیی ...!

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

شعرهایم را میخوانی…

و میگویی روان پریش شده ام !

پیچیده است … قبول …

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم …

تو ساده تر نگاه کن …

دلت که گیر باشد

هر روز

دلگیری

درســت زمانی که ســرت جــای دیگری گــرم است

دل مـــن همینــــجا یـــــــــخ میـــــزنــد !

چه فاصــله زیــادی است از سـر تـو تا دل مــن . .

هیـــسـ

این بازی عادلانه نیستـــ …..

این زندگی همه اش  مار بــود

پلّه هایش کجـــــاستـــ…؟؟؟